Brzmi ciekawie, prawda? Przepis znalazłam podczas zgłębiania kuchni jerozolimskich żydów. Jak wiecie lub nie, w związku z migracją narodu żydowskiego, kuchnia ta jest bardzo urozmaicona. Czerpie swoje źródło z różnych zakątków świata.
Będą tu więc i produkty między innymi kuchni włoskiej; pomidory i przyprawy. Zupę pomidorową robić umie pewnie każdy, ale z takim smakiem jak ta, nie spotkałam się do tej pory. Spróbujcie koniecznie. Kiedy jak nie teraz, gdy pomidor pachnie i smakuje pomidorem.
Składniki:
- 4 duże i dojrzałe pomidory
- 1 duża cebula
- 2 ząbki czosnku
- 750ml ciepłego bulionu (może być gotowy, np. pierwsza baza warzywna)
- 2 łyżki oliwy z oliwek
- 1 łyżeczka kuminu (kmin rzymski)
- puszka krojonych włoskich pomidorów (400g)
- 1 łyżka cukru pudru trzcinowego
- kromka chleba żytniego na zakwasie
- 2 łyżki posiekanej kolendry (może być)
- sól i pieprz
- Cebulę pokroić w drobną kostkę.
- Pomidory sparzyć, obrać ze skórki, pokroić na drobne cząstki.
- Czosnek obrać i wycisnąć przez praskę.
- W garnku podgrzać oliwę, wrzucić pokrojoną cebulę i podsmażyć na małym ogniu przez 5 minut; często mieszając aż stanie się szklista.
- Dodać kumin i czosnek i smażyć jeszcze 2 minuty.
- Wlać bulion, dodać pomidory, także te z puszki oraz cukier.
- Dodać 1 łyżeczkę soli i dużo czarnego pieprzu.
- Zupę doprowadzić do wrzenia i gotować 20 minut, dodając w połowie gotowania połamany na kawałki chleb.
- Na koniec dodać świeżą kolendrę i zmiksować zupę ręcznym blenderem w kilku impulsach. W zupie powinny pozostać cząstki pomidora.
- Zupa powinna być gęsta. Jeśli uznacie jednak, że jest zbyt gęsta to można dodać odrobinę wody.
Smacznego!
